Lelystad: van droomstad tot stadsvernieuwing – een actuele blik op het verleden
Toen Lelystad in 1967 de eerste bewoners verwelkomde, leek alles mogelijk. Een nieuw begin op nieuw land, gebouwd vanuit een leeg canvas, met ruimte, visie en moderniteit als uitgangspunt. Nu, ruim vijftig jaar later, kijken we terug op een fascinerend stadsproject dat zowel bewondering als kritiek heeft opgeroepen. In deze geactualiseerde geschiedenis van Lelystad duiken we in het ontstaan van de stad, haar ambities, blunders én de veerkracht waarmee ze zich opnieuw uitvond.
Het begin: idealen, waterwerken en veel zand
Het verhaal van Lelystad begint niet in 1967, maar tientallen jaren eerder — bij waterbouwkundige Cornelis Lely. Zijn plan om de Zuiderzee af te sluiten en in te polderen leidde uiteindelijk tot het ontstaan van Flevoland. In het midden van deze nieuwe provincie moest een stad verrijzen die alle moderne woonidealen in praktijk bracht. En zo ontstond Lelystad, genoemd naar Lely zelf.
In de jaren zestig en zeventig trok Lelystad duizenden pioniers, vooral uit Amsterdam. Ruimte, frisse lucht, vijf kamers voor de prijs van een etage in de stad – wat kon er misgaan? Nou, best veel, bleek al snel.
Innovatief, maar niet altijd even praktisch
Een van de speerpunten van Lelystad was het volledig scheiden van verkeer. Auto’s reden bovenlangs op verhoogde dreven, terwijl voetgangers en fietsers zich daaronder via tunnels verplaatsten. Op papier ideaal, in de praktijk werd het een doolhof. Oriëntatie was lastig, het voelde onveilig en bewoners konden elkaar letterlijk uit het oog verliezen.
Ook andere ideeën waren destijds vernieuwend, maar zouden nu op z’n zachtst gezegd wenkbrauwen doen fronsen. Winkelen ‘onder één dak’ in het Lelycentre was revolutionair, maar betekende ook: géén echte binnenstad. En in sommige wijken zat je letterlijk in het donker als je na zessen buiten liep, omdat straatverlichting pas later werd aangelegd.
Leegstand, kritiek en een frisse start
In de jaren ’80 kreeg Lelystad er een stevige concurrent bij: Almere. Die stad groeide wél hard, terwijl Lelystad stagneerde. De beloofde 100.000 inwoners kwamen er niet. In plaats daarvan ontstonden leegstand, stilstand en een imago van vergane glorie. En dat bleef niet onopgemerkt. Samen met Almere werd Lelystad zelfs uitgeroepen tot de “lelijkste stad van Nederland”.
Maar juist daarin zit het interessante: Lelystad liet zich niet uit het veld slaan. In de jaren ’90 begon de stad aan een grootschalige vernieuwing. Verhoogde dreven werden verwijderd, het centrum kreeg een facelift en bekende architecten mochten zich buigen over een modernere uitstraling. Het resultaat: een stad met meer eigenheid, dynamiek en groeiambitie.
Wat blijft: een unieke stad op nieuw land
Wat je ook van Lelystad vindt, het is en blijft een uniek hoofdstuk in de Nederlandse geschiedenis. Geboren uit idealen, gevormd door kritiek, en gegroeid dankzij aanpassing. Wie er nu woont, ervaart de ruimte, de lucht en de rust — maar met betere voorzieningen en meer leven dan ooit.
Benieuwd naar hoe we dit verhaal eerder vertelden? Lees ook ons eerste blog over de geschiedenis van Lelystad.
Bent u na het lezen nieuwsgierig geworden naar wonen in Lelystad? Of overweegt u juist uw woning in deze unieke stad te verkopen? DOP Makelaars kent de stad als geen ander – van de eerste wijken tot de nieuwste ontwikkelingen. Of u nu zoekt naar ruimte, rust of rendement: wij helpen u graag verder. Bekijk onze diensten en actuele aanbod op onze makelaar Lelystad pagina.
